நண்பர்களே,


கல்லூரி மாணவன் ஒருவன் சாலை விபத்தில் இறந்தவுடன்தான் காரில் பெல்டபோட்டுக்கொண்டு போக வேண்டும் என்று வலியுறுத்தத்தொடங்குகிறதுகாவல் துறை.இதையெல்லாம் வருமுன் காப்போம் என்ற அடிப்படையில் ஏன் செயல் படுததக்கூடாது?

வருமுன் காக்க வேண்டியவைகளின் பட்டியல் கீழே:

* பள்ளி பிள்ளைகளை ஏற்றி வரும் வேன்களில் அளவுக்கதிகமாக பிள்ளைகளை
அடைப்பது

* அரசு பஸ்களின் ஓட்டுனர்கள் எந்த சிக்னலையும் மதிக்காமல்
பஸ்களைஓட்டுவது

* விளம்பர பேனர்களை ஒழித்து விட்டதாக மார் தட்டிக்கொள்ளும் சென்னை மாநகராட்சி அரசியல் வாதிகள் மட்டும் தெருமுனைக்கு தெருமுனை பல்லை இளித்துக் கொண்டிருப்பதை கண்டும் காணாமல் இருப்பது


இன்னும் தொடரும்

Comments

  1. dompowerAugust 12, 2010 at 5:12 AM

    Dear Chithra Sir,
    உங்கள் BLOG முயற்சி போற்றுதலுக்குறியது.

    -நீங்கள் குறிப்பிட்டிருப்பதுபோல எல்லா பாதுகாப்பு முயற்சிகளும் எடுக்கப்பட்டிருப்பதாக அரசு மார்தட்டிக்கொள்ளலாம். ஆனால் நடைமுறையில் யாராலும் அவை கடைபிடிக்கப்படவில்லை. அளவுக்கு அதிகமாக பள்ளிச்சிறுவர்களை ஏற்றிச்செல்வதை வேன் டிரைவர்களே தவிர்க்கவேண்டும். அப்படியே ஏற்றிச்சென்றால்கூட போலீஸ்காரரிடம் மாட்டினால் வழக்கமாக அழுவதை அழுதுவிட்டு தப்பித்துவிடலாம் என்கிற எண்ணம்தான் அவர்களிடம் இருக்கிறது.சமீபத்தில் செல்போன் பேசிக்கொண்டே ஓட்டுநர் ஒருவன் வேன் ஓட்டிக்கொண்டு சென்றதால் எத்தனை சின்னஞ்சிறிய குழந்தைகளை நாம் இழக்க நேர்ந்தது!
    -அரசு ஓட்டுநர்களோ தாங்கள் NASA வில் வேலைபார்ப்பதாக நினைத்துக்கொண்டு மெத்தனமாக ஓட்டுவதால் கடமை உணர்வு கழந்துவிடுகிறது.
    -அரசியல்வாதிகளை கேட்கவே வேண்டாம்.
    ---இதையெல்லாம் கட்டுப்பாட்டிற்குள் கொண்டுவரவேண்டுமென்றால் பொதுமக்கள் நினைத்தால் மட்டுமே முடியும். முதலில் அவர்கள் நாட்டினை நேசிக்கவேண்டும். விதிமுறைகளை மதிக்கவேணும்.
    அதிகமாக குழந்தைகளை ஏற்றும் வேன்களை ஒட்டுமொத்தமாக புறக்கணிப்பது.....விதிகளை மீறும் அரசு ஓட்டுநர்களைப்பற்றி மேலிடத்தில் புகார் செய்யவேண்டும்..
    --அரசியல் வாதிகளுக்கு பாடம்புகட்ட ஒரேவழி தேர்தலில் அவர்களை கண்டுகொள்ளாமல் விட்டுவிடுவதுதான்.

    Dominic Ancelm
    Saudi Arabia
    dompower3d@gmail.com
    www.deevista.com

    ReplyDelete
  2. shyamala AshokAugust 12, 2010 at 7:27 AM

    Dear chitra

    First of all hats off to you guys in the cinema industry - it is you who are really caring and condoling than the others in different traits, you guys can feel the abnormal, you guys can fight and people will hear your voices, you guys can stand for the right since you are cautious that others have to hear you on the screen. Keep it up and we will be inspired to follow.

    ReplyDelete
  3. Thenammai LakshmananAugust 13, 2010 at 5:39 AM

    கரெக்டா சொன்னீங்க சார்.. இன்னும் நிறைய இருக்கு..:)

    ReplyDelete

Post a Comment

Popular posts from this blog

Image
மறக்க முடியுமா 5 வெள்ளித் திரையில் என் பெயர் முதன் முதலாக இடம் பெற்ற படம் -சித்ரா லட்சுமணன்  அப்போதெல்லாம் எல்லா அலுவலகங்களிலும் முக்கியமானவர்கள்  எல்லோருடைய அறையிலும்  ஒரு பாதி  கதவு போட்டிருப்பார்கள்.  அது  மாதிரி ஒரு  கதவு டைரக்டர் ஜி.ராமகிருஷ்ணன் அலுவலகத்திலும் போடப்பட்டிருந்தது. அந்த பாதி  கதவுக்குப் பின்னால் ரவிச்சந்திரனுடைய தலை தெரிந்ததால்தான் திடீரென தனது பேச்சை நிறுத்தி விட்டார் ராமகிருஷ்ணன். தினத்தந்தி நிருபரிடம் சொல்லி அப்படி ஒரு செய்தியை ரவிச்சந்திரன் வெளியிடச் சொன்னது உண்மைதான் என்ற போதிலும் நான் அதை வெளிப்படையாக இயக்குனர் ராமகிருஷ்ணனிடம் கூறியதில் அவருக்கு என் மீது லேசான வருத்தம் ஏற்பட்டது என்றாலும் அது நீண்ட நாள் நீடிக்கவில்லை. "சிநேகிதி" படத்தில்  இரண்டாவது கதாநாயகனாக ரவிச்சந்திரன் நடிப்பதற்கு  அவர் கையாண்ட அந்த உத்தி ஒரு முக்கியமான காரணமாக அமைந்தது என்றுதான் சொல்லவேண்டும்  பத்திரிகைகளில் ரவிச்சந்திரன் நடிப்பதாக செய்திகள் வெளிவந்துவிட்டதால் அவரை மாற்றவிரும்பாத ஜி.ராமகிருஷ்ணன் அவரை வைத்தே படத்தைத் தொடர்ந்தார் சிநேகிதி படப்பிடிப்பில
Read more
Image
மறக்க முடியுமா? 1 -சித்ரா லட்சுமணன் எல்லா நதிகளையும்  போல மனிதனின் வாழ்க்கையும் ஒரு புள்ளியில்தான் தொடங்குகிறது. அந்தப் புள்ளி  எப்படி மாறினாலும் மறக்க முடியாத பல அனுபவங்களை அது விதைத்துவிட்டுப் போகிறது என்பது மட்டும் உண்மை.    ஆரணி என்ற  ஊரில் ஒரு பம்புசெட் கடையில் வேலை பார்த்துக் கொண்டிருந்த நான் ஒரு பத்திரிகையாளனாகவும், திரைப்படத் தயாரிப்பாளனாகவும், இயக்குனராகவும்,நடிகனாகவும் உருவெடுப்பேன் என்று கனவு கூட கண்டதில்லை.ஆனாலும் இவைகள் எல்லாம் என் வாழ்வில் நடைபெற்றன. இந்த  மாற்றங்களைப் பெற்ற போது நான் சந்தித்த மனிதர்கள், எனக்குக் கிடைத்த  அனுபவங்கள்,அவமானங்கள் எல்லாமே  மறக்க முடியாதவை. அந்த அனுபவங்களைத்தான் வாரம் தோறும் தினமலர் வாசகர்களாகிய உங்களோடு மறக்க முடியுமா என்ற தலைப்பில்  பகிர்ந்துகொள்ள இருக்கிறேன் சினிமாவோடு எந்த சம்பந்தமும் இல்லாத ஒரு குடும்பம் என்னுடைய குடும்பம். என்னுடைய தந்தை ராமசாமி ஒரு பள்ளி ஆசிரியர். என் தாயார் சீதாலட்சுமி  படிப்பு வாசனை இல்லாத குடும்பத் தலைவி. மூத்த சகோதரரான கிருஷ்ணமூர்த்தி  காவல் துறையில் பணியாற்றியவர். எங்கள் குடும்பத்தில் எனக்கு
Read more
Image
சிவாஜி இந்தியத் திரைவானின் துருவ நட்சத்திரம் - சித்ரா லட்சுமணன்  1952 ஆம் ஆண்டில் தீபாவளி கொண்டாடிய தமிழ்த் திரைப்பட ரசிகர்கள் யாருக்கும் அப்போது தெரியாது -அந்த வருடத்து தீபாவளிக்கு மிகப் பெரிய சிறப்பை சேர்க்க ஒரு நடிகர் வரப் போகிறார் என்று. அந்த தீபாவளியன்று எல்லா ரசிகர்களையும் தன்னுடைய அபரிமிதமான நடிப்பாற்றலால் திரும்பிப்பார்க்க வைத்த அந்த  நடிகரின் பெயர் சிவாஜி கணேசன். அவர் நடித்த முதல் திரைப்படமான பராசக்தி தீபாவளியன்றுதான் திரைக்கு வந்தது ஒரு நடிகனைப் பொறுத்தவரை முதல் படத்திலேயே கதாநாயகனாக நடிக்கக்கூடிய வாய்ப்பு அமைவது என்பது  மிகப் பெரிய விஷயம். அந்த வாய்ப்பு சில கதாநாயகர்களுக்குக் கிடைத்திருக்கிறது என்றாலும் அதில் எத்தனை பேர் முதல் படத்திலேயே தாங்கள் யார் என்பதை நிரூபித்திருக் கிறார்கள், எத்தனை பேர் முதல் படத்திலேயே வெற்றிக் கோட்டைத் தொட்டிருக்கிறார்கள் என்று கணக்கிட்டுப் பார்த்தால் அப்படிப்பட்ட வர்களை விரல் விட்டு எண்ணி விடலாம். முதல் படத்திலேயே தன்னை அடையாளம் காட்டிக் கொண்டது மட்டுமின்றி மிகப் பெரிய வெற்றியைக் குவித்த மிகச்சில நடிகர்களில்  நடிகர்திலக
Read more